പുതുവര്‍ഷം ?

കൂട്ടുകാരാ,
ആയുസിന്‍റെ
വര്‍ണ്ണാഭമായ പുസ്തകത്തില്‍ നിന്ന്,
ഒരാണ്ടിന്റെ കൂടി
താളുകള്‍ കീറുന്നു.
നിഷ്ഫലമായൊരു
ആശംസ നേരാതിരുന്നാല്‍,
സത്യത്തില്‍ ,
നീ എന്നോട് പരിഭവിക്കുമോ?
കേട്ട പാട്ടൊന്നുമല്ല മധുരമെന്നും,
കേള്‍ക്കാനിരിക്കുന്നതിനെ കാത്തിരിക്കണമെന്നും
പറഞ്ഞവള്‍ വിടവാങ്ങാന്‍ ഒരുങ്ങുന്നു.
വിഷാദം നിറച്ചു വെച്ചൊരു പുഞ്ചിരിയോടെ..
പുലരിയുടെ തുടിപ്പാര്‍ന്ന
പുത്തന്‍ പ്രത്യാശയുടെ മുകുളങ്ങള്‍
മുമ്പൊരിക്കലും വാടാതിരുന്നിട്ടില്ല എന്നാണോ ?
പുതു വര്‍ഷമെന്നെ വിഭ്രമിപ്പിക്കാത്തതും
പിന്‍ വര്‍ഷമെന്നെ കരയിപ്പിക്കാത്തതും
എന്ത് കൊണ്ടാണ് ?
നന്മയുടെ പൂന്തോട്ടത്തില്‍ ഞാന്‍
കാവല്കാരനായിരുന്നു...
ഇരുട്ടിനു ശേഷം വെളിച്ചവും
പഞ്ഞത്തിനു ശേഷം സമൃദ്ധിയും
രോഗത്തിന് ശേഷം ആരോഗ്യവും
ഞാന്‍ സ്വപ്നം കണ്ടിരുന്നു.
ഞാനിന്ന് (എന്നും) ജീവിക്കുകയായിരുന്നു....
അത്ഭുതം, ഇപ്പോള്‍,
സാത്താന്റെ ധാന്യപ്പുരക്ക്
തീ പിടിച്ചിരിക്കുന്നു.
ലോകം തിരിച്ചു നടക്കുന്നു....
പ്രിയ സുഹൃത്തേ,
ഒടുക്കം,
കാലത്തിന്റെ ഈ ഇലയിലും
മഞ്ഞു വീഴും.
ആത്മഹര്‍ഷത്തിന്റെ നിമിഷങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം,
ഹിമക്കട്ടകള്‍ അതിനെ വിഴുങ്ങും.
അപ്പോഴും,
പുതുവര്‍ഷാശംസകള്‍ നേരാന്‍
ആരാണാവോ ബാക്കിയുണ്ടാവുക...?
സ്നേഹപൂര്‍വം ,